ภาษาไทย มีเครื่องหมายอะไรใช้ใน การระบุเสียงส่วนใหญ่ของคำ 6 ภาษาไทย?
เครื่องหมายวรรคตอน เครื่องหมายต่างๆที่ใช้ในภาษาไทย เครื่องหมายวรรคตอนในภาษาไทย เครื่องหมายวรรคตอนทั้งหมด / หมายถึง หรือ เครื่องหมายวรรค
ในภาษาไทยมีเครื่องหมายอะไรบ้างที่มักจะใช้ในการบอกเสียงหรือสื่อความเสียงที่ไม่ค่อยใช้ในภาษาอื่น ๆ ดังนี้
เครื่องหมายหน้ากลม ( ๆ ) เป็นเครื่องหมายที่ใช้ในการบอกเสียงที่สูงหรือเสียงหัวเสียง ในบางคำที่เหมือนกันตัวอักษรเดียว ๆ แต่ใช้เครื่องหมายนี้บอกเสียงต่างกัน เช่น “ไก่” และ “ไก่ ๆ ” เป็นต้น.
เครื่องหมายวรรคตอน ( ๆ ) เป็นเครื่องหมายที่ใช้ในการบอกเสียงแปลงหนึ่ง ๆ ตัวอักษรเป็นสระน้ำนมหรือสระนาม หรือทำให้เสียงหนึ่งตัวอักษรที่ซ้ำกันเป็นสระยาว เช่น “กาน ๆ ” หรือ “เขาชอบอ่านหนังสือโรมานติก ๆ “.
เครื่องหมายสรรพนาม (เอกสารทางไวยากรณ์) ในภาษาไทยมีเครื่องหมายสรรพนามเฉพาะที่ใช้ในกรณีที่เสียงแปลงเป็นสระนามหรือสระนามเป็นสระนาม ในภาษาไทยนั้นสรรพนามมีการเปลี่ยนรูปแปลงเสียงตามความเป็นทางเพศ การใช้เครื่องหมายสรรพนามนี้ค่อนข้างซับซ้อนและไม่ได้มีในภาษาอื่น ๆ.
เครื่องหมายการอ่าน (เอกสารทางไวยากรณ์) ในภาษาไทยมีเครื่องหมายเฉพาะที่ใช้ในการระบุว่าเสียงในคำมีความสูงหรือต่ำ และวิธีการอ่านต่าง ๆ ที่มีผลต่อการแบ่งพยางค์และการออกเสียงของคำ อย่างไรก็ตาม การใช้เครื่องหมายนี้มักไม่ค่อยมีในภาษาอื่น.
เครื่องหมายเวียนหาง ( ฯลฯ ) เป็นเครื่องหมายที่ใช้ในการย่อคำหรือข้อความ เพื่อนำเสนอความย่อหรือสรุปข้อมูล เป็นการละเว้นส่วนที่ไม่จำเป็นของข้อความ และไม่ค่อยมีในภาษาอื่น.
เครื่องหมายเหล่านี้มักใช้ในการเขียนและการอ่านข้อความในภาษาไทยเพื่อเป็นการสื่อความหมายและการบอกเสียงที่ถูกต้องตามกฎไวยากรณ์ภาษาไทยที่มีความซับซ้อนและพิเศษในบางกรณีเมื่อเปรียบเทียบกับภาษาอื่น ๆ ในการสื่อสารความหมายและการเสียงในภาษาไทย.
ตัวอย่างการใช้เครื่องหมายที่ไม่ค่อยมีในภาษาอื่น ๆ ในภาษาไทย
เครื่องหมายหน้ากลม ( ๆ )
เครื่องหมายวรรคตอน ( ๆ )
เครื่องหมายสรรพนาม (เอกสารทางไวยากรณ์)
เครื่องหมายการอ่าน (เอกสารทางไวยากรณ์)
เครื่องหมายเวียนหาง ( ฯลฯ )
เครื่องหมายเหล่านี้มีบทบาทในการเติมเต็มความหมายและการแสดงความเสียงที่แตกต่างจากภาษาอื่นในภาษาไทยและช่วยให้ผู้พูดหรือผู้อ่านเข้าใจข้อความและความหมายได้อย่างถูกต้องและชัดเจน.
อ่านบทความทั้งหมด >>> pangpond.com