สระภาษาจีน
ศึกษาระบบการสัทอักษรภาษาจีนกลาง และหลักเบื้องต้นของตัวอักษรจีน ฝึกอ่านคำศัพท์ วลี ประโยค และข้อความสั้นๆอย่างง่าย การสนทนาทักทายในชีวิต ประจำวัน
ศึกษาและฝึกเขียนโครงสร้างพื้นฐานของรูปประโยคที่สั้นและง่ายตลอดจนฝึกแต่งประโยคสนทนาในชีวิตประจำวัน ปฏิบัติตามคำสั่ง คำขอร้อง คำแนะนำ และคำชี้แจงง่ายๆ ที่ฟังและอ่าน อ่านออกเสียงพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ คำศัพท์ ประโยค ข้อความ นิทาน และบทร้อยกลอง (诗) สั้นๆ ถูกต้องตามหลักการอ่าน
- สระจีน
- เลือก ระบุประโยคและข้อความให้สัมพันธ์ สระผสมภาษาจีนกับสื่อที่ไม่ใช่ความเรียง สนทนาแลกเปลี่ยนข้อมูลเกี่ยวกับตนเอง กิจกรรม และสถานการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน เช่น การทักทาย ใช้ภาษา น้ำเสียง และกิริยาท่าทางในการสนทนา เช่น การขอบคุณ ขอโทษ การแนะนำตนเอง การแสดงความรู้สึก ชอบ / ไม่ชอบ การกล่าวอวยพร การตอบรับ / ปฏิเสธ สุภาพเหมาะสมตามมารยาทสังคมและวัฒนธรรมของเจ้าของภาษา เข้าร่วม / จัดกิจกรรมทางภาษาและวัฒนธรรมเช่น การเล่นเกมส์ การร้องเพลง การถักเชือก การตัดกระดาษ บทบาทสมมติ วันเกิด ตามความสนใจ
สระในภาษาจีน
กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ รายวิชาภาษาจีนกลางระดับต้น รหัสวิชา จ20211ช่วงชั้นที่ 3 ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 หน่วยกิต 0.5 ปีการศึกษา 2553
————————————————————————————–
ระบบการสัทอักษรภาษาจีนกลาง (Pinyin) ตัวพยัญชนะ สระ และเสียงวรรณยุกต์ วิเคราะห์เทียบเสียงกับภาษาไทย หลักเบื้องจีนการเขียนตัวอักษรจีน
ศึกษาเส้นขีดต่างๆของตัวอักษรจีนกฎเกณฑ์ระเบียบในการเขียนตัวอักษรจีน การสนทนาทักทายในชีวิตประจำวันเช่น การกล่าวทักทายสวัสดี ถามตอบชื่อ-สกุล กล่าวคำอำลา คำขอบคุณ การบอกวันเวลา สถานที่ การนับเลข คำศัพท์ที่ใกล้ตัวและเกี่ยวข้องในชีวิตประจำวัน ตลอดจนโครงสร้างรูปประโยค ไวยากรณ์ การใช้คำต่างๆ เกร็ดความรู้ที่มาของแต่ๆละเส้นขีดของตัวอักษรจีน
第一课 บทที่ 1
汉语拼音 Hanyu pinyin (ระบบการสัทอักษร พินยิน)
เนื่องจากตัวอักษรจีนเป็นตัวอักษรที่มาจากภาพวาดและวิวัฒนาการเรื่อยมาจนเป็นตัวอักษรจีนในปัจจุบัน โดยแต่ละขีด แต่ละเส้นของตัวอักษรจีนไม่สามารถนำมาผสมกันแล้วออกเสียงเป็นภาษาจีนได้ ด้วยเหตุนี้เองเราจึงจำเป็นที่จะต้องเรียนรู้ระบบการออกเสียงสัทอักษรภาษาจีน (พินอิน拼音) ซึ่งได้ดัดแปลงมาจาก International Phonetic Alphabets เพื่อช่วยในการอ่านออกเสียงตัวอักษรจีนนั้น ๆ หากเทียบกับภาษาไทยแล้ว ระบบสัทอักษรจีนหรือพินอินนั้นมิได้ยากอย่างที่คิดเลย ภาษาไทยเรามีพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ สัทอักษรจีนก็มีเช่นกัน
声母 shēngmŭ เซิงหมู่ พยัญชนะ
ภาษาจีนมี 21 เสียง
1. พยัญชนะต้นของภาษาจีนมี 21 เสียง
- b (ปอ) p (พอ) m (มอ) f (ฟอ)
- d (เตอ) t (เธอ) n (เนอ) l (เลอ)
- g (เกอ) k (เคอ) h (เฮอ) j (จี)
- q (ชี) x (ซี) z (จือ) c (ชือ)
- s (ซือ) zh (จรือ) ch (ชรือ) sh (ซรือ) r (ยรือ)
หมายเหตุ zh ch sh r ให้ออกเสียงโดยยกปลายลิ้นขึ้นแตะบริเวณเพดานปาก ในการสะกดเสียงอ่านแบบไทยนั้น ผู้เขียนได้เลือกอักษร “ ร ” เป็นตัวแทนการออกเสียงยกลิ้นขึ้น มิได้หมายถึงให้สะกดเป็น จะ-รือ ชะ-รือ ซะ – รือ ยะ-รือ แต่ให้ออกเสียงควบกัน
สระจีน ตัวอักษรภาษาจีน
กึ่งสระจีนมี 2 เสียง
2. พยัญชนะต้นกึ่งสระมี 2 เสียง คือ
- y (i อี) และ w (u อู)
- 韵母 yùnmǔ อวิ้นหมู่ สระ
สระเดี่ยวคือ
แบ่งออกเป็นสระเดี่ยว และสระผสม ดังนี้
1. 单韵母 สระเดี่ยว มี 6 เสียง ดังนี้ a (อา) o (โอ) e (เออ) i (อี) u (อู) ü ( อวี)
** สระ ü จะออกเสียงสระ u (อู) ควบกับ สระ i (อี) ( u + i ) โดยจุดสองจุดที่อยู่ด้านบน u เท่ากับสระ i นั่นเอง
หมายเหตุ บางตำรากล่าวถึงสระเดี่ยวไว้ว่ามี 8 เสียง ดังนี้
- a (อา)
- o (โอ)
- e (เออ)
- i (อี)
- u (อู)
- ü ( อวี)
- ê (เอ)
- er (เออร)
2. 双韵母 สระประสม สังเกตได้ว่าการออกเสียงสระผสม จะเกิดจากเทคนิคการลากเสียงของสระแต่ละเสียงมาชนกัน
สระประสมสระหลัก
- a (อา) + o (โอ) = ao (อาว)
- i (อี) + u (อู) = iu (อิว)
- e (เออ) + i (อี) = ei (เอย)
- a (อา) + i (อี) = ai (ไอย)
- u (อู) + i (อี) = ui (อุย)
- o (โอ) + u (อู) = ou(โอว)
- u (อู) + o (โอ)= uo (อัว)
- u (อู) + a (อา)= ua (อวา) เป็นต้น
หากสระ e (เออ) ตามท้ายสระตัวอื่นจะออกเสียงเป็นสระ ê (เอ)
- i (อี) + e (เอ) = ie (เอีย)
- ü (อวี) + e (เอ) = üe (เอวีย)
สระประสมสียงนาสิก
กรณีที่มีเสียงพยัญชนะท้าย คือ – n หรือ – ng ตามหลังเสียงสระ เสียง – n จะเทียบได้กับเสียง “แม่กน” ในภาษาไทย และ – ng จะเทียบได้กับเสียง “แม่กง” ในภาษาไทย ส่วนเสียง – r ด้านท้ายนั้นกำกับไว้เพื่อแสดงว่าเป็นเสียงที่จำเป็นต้องม้วนหดลิ้นให้ยกขึ้นไปแตะบริเวณเพดานแข็ง
- an (อาน) ang (อาง) ong (อง) en (เอิน)
- eng (เอิง) iian (เอียน) in (อิน) iang (เอียง)
- ing (อิง) iong ( อี+อง) uan (อวาน)
- uang (อวาง) un (อูน) ün (อวิน)
- üan (เอวียน) er (เออ-ร)
ในบรรดาสระเดี่ยว 6 เสียง จะมีอยู่ 2 เสียง คือ เสียงสระ i (อี) และ u (อู) ที่ไม่สามารถใช้เป็นสระขึ้นต้นพยางค์ตามลำพังได้ จึงจำเป็นที่จะต้องมีพยัญชนะกึ่งสระ y (อี) และ w (อู) มาช่วยกำกับแทนที่สระ i (อี) และ u (อู)
- พยัญชนะจีน 23ตัว
ที่มา:sites.google.com/a/spm38.go.th/hanyu-1
คำค้น : 36 ตัว อิ พินอิน เสียง วรรณยุกต์ 24 ตัว ui 23 ตัว ออกเสียง เรียกว่า มีกี่ตัว มีกี่ประเภท คําอ่าน มีกี่เสียง 36 เสียง พร้อมคําอ่าน ผัน วรรณยุกต์ 6 ตัว ai อ่านว่า
