คำทับศัพท์
คำทับศัพท์ หมายถึง คำที่มีการสะกดหรือถ่ายถอดรูปอักษรให้ใกล้เคียงกับรูปคำจากภาษาต้นทาง หรือการถ่ายทอดเสียงจากภาษาต้นทางมายังภาษาปลายทาง เช่น
คำว่า ฟรี มาจาก free , คอมพิวเตอร์ มาจาก computer , ทีวี มาจาก TV (television)
จะเห็นได้ว่าเป็นการคงรักษารูปสะกดให้ใกล้เคียงที่สุด หรือออกเสียงให้คล้ายที่สุด และเป็นการใช้คำทับศัพท์เพื่อความสะดวกต่อการสื่อสารในภาษาพูด มากกว่าการใช้คำแปลหรือศัพท์บัญญัติ เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า เสรี อิสระ (free) และโทรทัศน์ (television) เป็นต้น
คำทับศัพท์บางคำเกิดจากโสตประสาทของคนไทยที่ลากเข้าระบบเสียงภาษาของตนเอง แต่ยังใกล้เคียงบ้าง เช่น ตะแล็ปแก็ป มาจาก telegram (ปัจจุบันใช้ ศัพท์บัญญัติว่า โทรเลข) พุทธเกษ มาจาก Portuguese (คำเรียวชาวโปรตุเกสสมัยอยุธยาช่วงแรก)
ศัพท์บัญญัติ หมายถึง วิธีการแปลคำภาษาต่างประเทศต้นทางมาเป็นภาษาปลายทาง กรณีแปลบัญญัติศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นศัพท์ภาษาไทย โดยอาศัยการใช้คำไทยแปลก่อน หากหาคำไทยได้ไม่เหมาะสม ให้ใช้คำภาษาบาลี-สันสกฤต หรือคำอื่นที่เหมาะสมต่อการแปล
เช่น boy scout แปลบัญญัติว่า ลูกเสือ , water supply แปลบัญญัติว่า ประปา
ศัพท์บัญญัติที่ไม่ได้รับความนิยม เช่น คณิตกรณ์ หรือเครื่องสมองกล (computer) ใช้คำทับศัพท์แทนว่า คอมพิวเตอร์
ศัพท์บัญญัติบางคำมีหลายคำ เพราะอาจมีแหล่งที่มาของการเริ่มบัญญัติ เช่น คำว่า culture แต่แรกบัญญัติเป็น ภูมิธรรม, พฤฒิธรรม จนมาบัญญัติใช้คำว่า วัฒนธรรม
ปัจจุบัน ศัพท์บัญญัติเป็นคำศัพท์วิชาการเพื่อบัญญัติคำภาษาต่างประเทศที่มีความสำคัญต่อกิจการงานด้านต่างๆ เช่น สาขาแพทยศาตร์ วิศวกรรมศาสตร์ เทคโนโนยีและนวัตกรรมสมัยใหม่ สถาปัตยกรรมศาสตร์ หรืสาขาทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ เช่น ภาษาศาสตร์ วรรณกรรม จิตวิทยา สัมคมวิทยา บัญชี การเงิน เศรษฐศาสตร์ เป็นต้น